Hyksosi byli obcymi władcami Egiptu, którzy przejęli władzę i rządzili Dolnym (północnym) Egiptem. Sprzeczne daty i listy królów, a także luki w dokumentach sprawiają, że ich historia jest nieuchwytna, ale Hyksosi najprawdopodobniej byli Palestyńczykami.
Drugi Okres Przejściowy to nazwa nadana latom władzy Hyksosów. Pod koniec okresu środkowego historii Egiptu załamanie scentralizowanej władzy i rozdrobnienie kontroli administracyjnej doprowadziły do zaniedbania granic Egiptu. Imigranci zwani Aamu (zwykle tłumaczone jako Azjaci) mogli przybywać od lat, osiedlać się w Dolinie Nilu i asymilować się w okolicznych wioskach. Około 1650 r. p.n.e. grupa obcych wodzów o semickich imionach przejęła kontrolę nad deltą Egiptu i rządziła z Memfis. Być może po prostu przejęli istniejące stanowiska i wypchnęli lokalnych administratorów. Egipcjanie nazywali tych królów heka-kaswt (lub hikkhase lub hikau khausut), co oznacza „władcy z obcych krajów”. Historycy greccy skrócili to zdanie do Hyksosów.
Głównym źródłem naszej wiedzy o Hyksosach jest żydowski historyk Józef Flawiusz, który pisał w I wieku n.e. Flawiusz cytował egipskiego kapłana Manethona, którego księga historii Egiptu — teraz zaginięta — powstała około 270 r. p.n.e., 1300 lat po drugim okresie przejściowym. Według Józefa Flawiusza Hyksosi przybyli ze wschodu i przejęli władzę, a następnie zniszczyli świątynie i miasta oraz zniewolili lub zabili ich mieszkańców. Józef Flawiusz wymienił sześciu królów Hyksosów, a każdy z nich miał średnio 43 lata panowania.
Sekstus Juliusz Afrykański, który pisał w III wieku n.e., również cytował Manethona. Wymienił sześciu królów Hyksosów z XV dynastii, których panowanie wyniosło 284 lata, a następnie 518 lat XVI dynastii. Siedemnasta dynastia połączyła Hyksosów i królów tebańskich, którzy rządzili łącznie 151 lat. Inne listy królów są równie zagmatwane, a daty niewiarygodne, ale większość uczonych przyjmuje, że podczas tych dynastii królowie rządzili jednocześnie w różnych częściach Egiptu.
Dane są trudne do pogodzenia, ale historycy uważają, że władcy Hyksosów nigdy nie próbowali obalić egipskich królów w Górnym Egipcie. Tam trwała XIII dynastia królów egipskich, prawdopodobnie płacąc podatki Hyksosom. XVI i XVII dynastie były egipskie i rządzili z Teb. Równocześnie XIV i XV dynastie królów Hyksosów rządziły z Memfis lub Awaris w północno-wschodniej Delcie Nilu.
Hyksosi mogli przywieźć ze sobą unikalną broń i być może wprowadzili do Egiptu konie, rydwany, pionowe krosno, lirę i inne innowacje, ale ogólnie przyjęli egipskie zwyczaje i kulturę. Największy król Hyksosów, Apepi, w czasie swoich długich rządów zatrudniał wielu skrybów. Apepi prowadził wojnę z królem tebańskim Sekenenre Taa z XVII dynastii. Sekenenre zginął w bitwie. Siostrzeniec Sekenenre, Kamose, kontynuował walkę, choć nie żył długo. Młodszemu bratu Kamose, Ahmose, przypisuje się ostateczne wypędzenie Hyksosów i ich ostatniego króla Khamudi oraz ponowne zjednoczenie Górnego i Dolnego Egiptu. Ostateczny konflikt między Hyksosami a królami tebańskimi trwał 30 lat.