Stepy – łąki rozciągające się od Europy Wschodniej po Chiny – były od tysiącleci domem dla grup koczowniczych i półkoczowniczych. Na historię ludu stepowego wpłynęła geografia, a ich migracje przyniosły starcia z szeregiem sił, od Rzymian na zachodzie po Partów, Sasanidów i indyjskie imperium Mauryjski na wschodzie.
Scytowie
AZJA ŚRODKOWA VI WIEK P.N.E. – II WIEK N.E.
Po raz pierwszy wspomniano w źródłach historycznych w VI wieku p.n.e.. Scytowie wyemigrowali mniej więcej w tym czasie z Azji Środkowej do południowej Rosji i Ukrainy. Ich wojownicy walczyli łukami, strzałami i toporami, najczęściej konno. Nosili filcowe czapki i, z wyjątkiem niektórych członków arystokracji, nosili niewiele zbroi lub nie mieli jej wcale.
Kultura i bogactwo
Scytowie posiadali rozległe terytoria w różnych okresach, chociaż ich śledzenie jest utrudnione przez tendencję autorów greckich i łacińskich do bezkrytycznego nazywania nomadów ze stepów „Scytami”.
Jedna grupa, „Królewscy Scytowie”, kontrolowała obszar wokół południowej Ukrainy, gdzie oszałamiające znaleziska grobów ze złotymi artefaktami wskazują na dobrze rozwiniętą kulturę. W II wieku n.e. Scytowie zostali zmarginalizowani przez Sarmatów – przybyszów mówiących po irańsku – którzy z kolei zostali pokonani przez Hunów w IV wieku n.e.
Scytowie pozostawili dużą liczbę kopców grobowych w kształcie piramid, zwanych kurganami, w południowych stepach Ukrainy. W nich pochowane zmumifikowane ciała władców, razem z ich końmi i wystawnymi złożami grobowymi ze złota.
Hunowie
ROSJA. EUROPA ŚRODKOWA. BAŁKANY IV I V WIEKU N.E.
Po raz pierwszy wspomniani w latach trzydziestych IV wieku Hunowie, którzy stali się najbardziej przerażającymi i znienawidzonymi barbarzyńskimi wrogami Rzymu.
W 434 roku zmarł król Hunów Rua, a jego brat Attyla rozpoczął coraz bardziej agresywną politykę, pustosząc większość Bałkanów i plądrując szereg miast w latach 441-442 i ponownie w 447 roku. W 451 roku Hunowie zwrócili się na zachód, ku bogatym ziemiom Galii, ale zostali pokonani przez sojusz Rzymian pod dowództwem generała Aecjusza.
Attyla przeniósł się do Włoch w następnym roku, ale został odparty przed atakiem na Rzym, prawdopodobnie przez wybuch dżumy. Po śmierci ojca rok później synom Attyli nie udało się utrzymać imperium razem, a w ciągu 10 lat Hunowie prawie zniknęli jako zorganizowana grupa.
ATTYLA
Attyla (panujący w latach 434-453 p.n.e.) był znany jako „Bicz Boży”, ponieważ zdewastował obszary chrześcijańskiego terytorium rzymskiego. Jako bezlitosny wojownik, zginął w wyniku nadmiernego pobłażania sobie na uczcie weselnej.