Chociaż drukowanie przy użyciu ruchomych bloków wielokrotnego użytku pojawiło się w Chinach już w 1040 r., w XV-wiecznej Europie pojawiła się pierwsza efektywna prasa do drukowania książek przy użyciu ruchomych metalowych czcionek i atramentu na bazie oleju. Jego wynalazek przypisuje się niemieckiemu rzemieślnikowi i przedsiębiorcy Johannesowi Gutenbergowi (ok. 1398-1468). Pierwszą książką wydrukowaną na tego nowego typu prasie była Biblia z 1455 roku.
Rozprzestrzenianie się druku
Techniki druku Gutenberga szybko rozprzestrzeniły się w całej Europie. Do 1470 roku w Niemczech było siedem drukarni, a do 1499 liczba ta wzrosła do ponad 50. Pierwsza drukowana książka we Włoszech została wydana w 1467 roku; drukarnie powstały w Paryżu w 1470 r., a w Londynie (przez Williama Caxtona) w 1476 r. Najbardziej prestiżowy wczesny drukarz, Aldus Manutius, założył Aldine Press w Wenecji w 1495 r., aby specjalizować się w greckich, łacińskich i wczesnych włoskich klasykach.
Do 1500 roku wydrukowano około 35 000 różnych książek. Książki drukowane, znacznie tańsze niż odręczne prace, zrewolucjonizowały rozpowszechnianie wiedzy. Wzrosła liczba księgarzy i wydawców, a pod koniec XV wieku w Lyonie, Lipsku i Frankfurcie odbywały się targi książki. Ponieważ drukowanie stało się bardziej powszechne, poszerzyły się rodzaje publikacji. W 1609 r. w Strasburgu (wówczas niemieckim) ukazały się pierwsze „książki informacyjne” (poprzedniczki gazet), a w 1658 r. w Norymberdze w Niemczech wydano pierwszą książkę z obrazkami dla dzieci.
Druk w Polsce
W XVI wieku. ośrodkiem druku był Kraków, stolica państwa. Pracowali tu najwięksi drukarze: Florian Ungler, który wydał ponad 80 tytułów ksiąg liturgicznych; Jan Januszewski, który sam pisał książki, opublikował ok. 400 tytułów. Na początku XVI wieku powstała dynastia drukarzy Scharfenberger. Przez sto lat sześciu drukarzy z tej rodziny pracowało w Krakowie i trzech na Śląsku. Wydawali prace polskich autorów oraz Biblię. Hieronim Wietor związany z uczonymi humanistami, jako pierwszy drukował książki w języku greckim. Opublikował także słowniki, prace Erazma z Rotterdamu i polskich humanistów. Drukarnie działały nie tylko w stolicy, ale także we Wrocławiu (A. Winkler), Gdańsku (M. Tretger, J. Rode, I. Foerster), Wilnie (G. Skorina), w Poznaniu (M. Neringa), w Toruniu, Nysie, Letnicy, Elblągu, Królewcu. W sumie w drugiej połowie XVI wieku. Na terenie Polski działało 55 drukarni w 24 miastach; wyprodukowali łącznie 3,5 miliona egzemplarzy książek.