W starożytności na stepowych ziemiach Eurazji między Morzem Kaspijskim a Morzem Czarnym żyli ludy pół-koczownicze. Byli jasnoskórzy i mówili językami należącymi do rodziny indoeuropejskiej lub indoaryjskiej. Byli zorganizowani w plemiona patrylinearne, wypasali bydło, znali się na rolnictwie, oswajali konie i zaprzęgali je do rydwanów oraz używali broni z brązu. Z niejasnych powodów plemiona rozpadły się i rozpoczęły masowe ruchy na zachód, południe i południowy wschód do nowych ziem około 2000 roku p.n.e., podbijając, rządząc i z czasem asymilując się z miejscową ludnością. Ci, którzy osiedlili się w Europie, stali się przodkami Greków, Rzymian, Celtów i Teutonów. Inni osiedlili się w Anatolii i stali się znani jako Hetyci. Inna grupa osiedliła się w Iranie (Iran jest pokrewną formą angielskiego słowa Aryan). Najbardziej wysunięta na wschód grupa przekroczyła przełęcze Hindukuszu do doliny rzeki Indus na subkontynencie indyjskim.
Wiele plemion, które nazywały się Aryjczykami, przybywało do Indii w ciągu kilka stuleci. Chociaż istnieje kilka teorii na temat schyłku i upadku cywilizacji Indusu, nie ma wątpliwości, że miasta Indusu zostały zniszczone lub opuszczone około 1500 roku p.n.e., mniej więcej w tym samym czasie, gdy przybysze zaczęli osiedlać się w regionie Indusu. Ci nowoprzybyli mieszkali na wsiach, w domach które nie przetrwały. Tak więc w Indiach jest niewiele pozostałości archeologicznych z okresu protohistorycznego między 1500-500 p.n.e. Historycy muszą więc częściowo polegać na tradycjach literackich wczesnych Aryjczyków, aby uzyskać wiedzę o epoce. Najwcześniejszą literaturą ustną Aryjczyków były hymny i wiersze skomponowane przez kapłanów dla uczczenia ich bogów i bohaterów i używane w obrzędach religijnych. W końcu zostały spisane do. 600 p.n.e., kiedy powstało pismo.
Ten wspaniały zbiór wierszy nosi nazwę Rigweda i jest napisany w sanskrycie, języku indoeuropejskim. Chociaż Rigweda koncentruje się głównie na religii, istnieją odniesienia do spraw społecznych i epickich bitew, które najeźdźcy toczyli i wygrywali. Niektórzy bogowie mogą być również ubóstwionymi bohaterami. Rigweda i inne późniejsze Wedy pozostają częścią żywej hinduskiej tradycji Indii.
Aryjczycy początkowo byli ograniczeni do północno-zachodniej części subkontynentu indyjskiego, ale stopniowo rozprzestrzenili się na równinach północnych Indii do dorzecza rzeki Ganges. Około 500 roku p.n.e. cała północna część subkontynentu stała się częścią ojczyzny aryjskiej, a aryjczycy zdominowali wcześniejszą populację.