Przejście do egzystencji rolniczej, które rozpoczęło się około 11 000 lat temu i zakończone około 2000 roku p.n.e., dało początek nowym stylom życia, w pierwszych osiadłych społecznościach. Z tego okresu wczesnego rolnictwa, znanego jako neolit, wyłaniają się również najwcześniejsze monumentalne miejsca, megalityczne struktury, które znaleziono w całej Europie.
Około 7000 r. p.n.e. społeczeństwa rolnicze Bliskiego Wschodu zaczęły wykazywać oznaki stresu spowodowanego rosnącą populacją. Doprowadziło to do rozproszenia ludności rolniczej i wzrostu pasterstwa (wypasu zwierząt).
Rolnictwo w Europie i Azji
Około 7000 r. p.n.e. społeczeństwa rolnicze Bliskiego Wschodu zaczęły wykazywać oznaki stresu spowodowanego rosnącą populacją. Doprowadziło to do rozproszenia ludności rolniczej i wzrostu pasterstwa (wypasu zwierząt).
Rolnictwo dotarło do Bałkanów w południowo-wschodniej Europie około 6500 lat p.n.e., a około 5500 lat p.n.e. dotarło aż na zachód, aż do Półwyspu Iberyjskiego. Jego zasięg rozszerzył się do 3500 p.n.e. na północne Niemcy, Skandynawię i Wyspy Brytyjskie.
Rolnictwo przeniosło się na wschód od gór Zagros na pograniczu Iranu i Iraku, by dotrzeć do Kaukazu, Turkmenistanu i Pakistanu (chociaż rolnictwo w Pakistanie mogło rozwijać się niezależnie). Około 3000 p.n.e. rolnictwo dotarło do indyjskiej doliny Ganges, a do 2500 p.n.e. zostało rozszerzone aż po Ałtaj w Azji Środkowej. W Azji Wschodniej gospodarka rolna oparta na ryżu i prosie rozprzestrzeniła się od swoich początków w Dolinie Jangcy, by dotrzeć do południowych Chin 3000 p.n.e. i Azji Południowo-Wschodniej co najmniej 2300 p.n.e..
Rolnictwo w Afryce i obu Amerykach
Rolnictwo po raz pierwszy pojawiło się w Egipcie około 5500 roku p.n.e. i rozprzestrzeniło się na południe (mogło również powstać niezależnie w Afryce Subsaharyjskiej około 2000 roku p.n.e.).
W obu Amerykach słoneczniki uprawiano jako pokarm od 4000 lat p.n.e.. Podstawowe uprawy rodzimego rolnictwa amerykańskiego, kukurydza i fasola, zostały udomowione w Ameryce Środkowej przez 3500 lat p.n.e..
Na dużych wysokościach Andów w Ameryce Południowej ziemniaki uprawiano już 5000 lat p.n.e., a lamy udomowiono około 1000 lat później.
W Mezoameryce, gdzie niewiele zwierząt było dostępnych do udomowienia, lama była używana jako zwierzę juczne, do mięsa i do materiałów utkanych z jej sierści.