Radio Wolna Europa powstało w 1949 roku z połączenia wcześniejszego Radia Wolna Europa i Radia Swoboda. Było finansowane przez Kongres USA, a za główny cel stawiało sobie przekazywanie i promowanie wartości demokratycznych. 1 stycznia 1988 roku radio to przestało być zagłuszane.
Radio utworzono w Nowym Jorku, a jako że było ramieniem instytucji zwanej Narodowym Komitetem na rzecz Wolnej Europy, miało swoją główną siedzibę w Monachium. Jego pierwszy program został wyemitowany do Czechosłowacji, 1 czerwca 1950. Głównym odbiorcą Radia Wolna Europa były kraje tak zwanej demokracji ludowej, czyli te pozostające pod uciskiem Związku Radzieckiego. Już w latach 90. wszelkie rozgłośnie popadły w niemałe problemy finansowe, ale ostatecznie skończyło się na przeprowadzce z Monachium do Pragi. Miejsce na główną siedzibę w Czechosłowacji podarował Vaclav Havel, udostępniając budynek będący niegdyś siedzibą parlamentu. Również w latach 90. gdy nastąpił rozpad Jugosławii radio rozpoczęło emisje do państw utworzonych po rozpadzie, jak również do Iraku czy Iranu.
Przez całą swoją działalność Radio Wolna Europa było systematycznie zagłuszane przez władze komunistyczne, jednak nadawanie na falach krótkich uniemożliwiło zagłuszenie wszystkich audycji. Znane są też przypadki bezpośredniego ataku na redaktorów radia. Zostało zabitych kilku pracowników, miały też miejsce zamachy bombowe. Gdy dziś odwiedza się budynek stacji, trzeba przejść przez ustawiony w wejściu wykrywacz metali, co stanowi środek zabezpieczenia się przed ewentualnymi atakami przedstawicieli niektórych, wciąż działających dyktatur.
Od 3 maja 1952 roku istniała też Polska rozgłośnia Radia Wolna Europa, która w okresie PRL była najczęściej słuchanym i też najbardziej zagłuszanym radiem zagranicznym. Nadawane były różnorakie programy informacyjne i polityczne, które miały na celu ujawnianie niedoskonałości systemu komunistycznego. W 1971 roku SB przeprowadziła udaną inwigilację rozgłośni ujawniając wszelakie materiały zebrane przez swojego agenta, Andrzeja Czechowicza. Najbardziej znanym dyrektorem rozgłośni był zapewne Jan Nowak –Jeziorański, który sprawował tę funkcję w latach 1952-1976. 30 czerwca 1994 roku w Poznaniu miało miejsce uroczyste spotkanie przedstawicieli radia, władz Polski i ambasadora USA, kończące działalność rozgłośni, natomiast ostatnie audycje zostały wyemitowane na falach krótkich w 1996 roku.