Gdy Hitler doszedł do władzy w Niemczech rozpoczął się wielowarstwowy proces militaryzacji tego kraju. Wtedy też, 26 lutego 1935 roku powstały niemieckie siły powietrzne, Luftwaffe.
Poprzednie wojska powietrzne nosiły nazwę Fliegertruppen, gdy jednak Niemcy przegrały I wojnę światową siły te zostały, podobnie jak inne rozwiązane. W 1933 roku władzę w Niemczech przejął Hitler i sukcesywnie zaczął łamać postanowienia traktatu pokojowego zabraniającego im zbrojenia się.
26 lutego 1935 roku wysłał do kanclerza rzeszy rozkaz o stworzeniu niemieckich sił lotniczych, Luftwaffe. Dowódcą owych lotniczych sił zbrojnych został Hermann Goring, z racji swojego doświadczenia w lotnictwie. Siły powietrzne zostały bardzo szybko odbudowane głównie dzięki sporemu zaangażowaniu niemieckiej gospodarki i ponownego uruchomienia przemysłu ciężkiego w Zagłębiu Ruhry. W Luftwaffe większość sił stanowiły samoloty szturmowe toteż oddziały te stały się pierwszą na ziemiach niemieckich armią zdolną wspomóc oddziały lądowe podczas walk. Do historii przeszło kilka oddziałów wykonujących różnorakie misje bojowe w Europie. Jednym z nich był Legion Kondor, wysłany przez Hitlera do Hiszpanii gdzie Niemcy starali się wspomóc walkę Generała Franco o władzę. Nad terenami Hiszpanii latało wówczas niemal 100 samolotów Luftwaffe.
Spore zamieszanie w Hiszpanii spowodowały również bombowce niemieckie, szczególnie 26 kwietnia 1937 roku kiedy to zbombardowane zostało baskijskie miasto Guernica. Śmierć poniosło wtedy niemal 1000 osób, a 60% miasta legło w gruzach. Na wielką, masową wręcz skalę Luftwaffe zostało zaangażowane dopiero podczas wojny, już we wrześniu 1939 kiedy to wykonano licznych nalotów na Polskę. Prawdziwą strategię wojenną przy użyciu lotnictwa Niemcy zaprezentowali jeszcze później, podczas ataku na Francję. Wzajemne wspieranie pancernych sił lądowych i lotnictwa, głównie bombowców sprawiło, że Francja została podbita w 2 tygodnie. Pasmo sukcesów Luftwaffe zakończyła jednak bitwa o Anglię, największa powietrzna bitwa II Wojny Światowej. Niemieckie siły lotnicze okazały się być zbyt słabe, by zwyciężyć w walce z samolotami brytyjskimi, które były bardziej zwrotne i posiadały lepszy zasięg. Dodatkowo poprzez różne uwarunkowania polityczne źle wybrano cele przez co bombardowania straciły na znaczeniu, a Luftwaffe zaczęła odnosić coraz większe porażki.