9 września 1886 roku przedstawiciele suwerennych narodów spotkali się w Szwajcarii, w Bernie, aby dyskutować na tematy związane z szeroko pojętą ochroną dzieł literackich i artystycznych.
Konwencja berneńska bo tak ją nazwano, została zwołana dzięki staraniom Victora Hugo, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli literatury francuskiej z okresu romantyzmu. Dotyczyć miała ona przede wszystkim respektowania praw autorskich dzieł literackich, gdyż przed jej podpisaniem dane dzieło było w ten sposób chronione tylko w kraju, w którym powstało, a już nie na arenie międzynarodowej. W Bernie ustalono dwie podstawowe zasady :
1.) W każdym kraju, dziełom literackim i artystycznym musi być zapewnione przynajmniej minimum praw autorskich
2.) Twórca z innego kraju musi mieć takie same prawa jak obywatele kraju członkowskiego
Ciekawą kwestią związaną z ochroną praw autorskich jest to, że nie wymaga ona żadnej rejestracji. W momencie, w którym dzieło jest utworzone jest automatycznie objęte ochroną owych praw. Konwencja berneńska była kilkakrotnie uzupełniana o nowe postanowienia i warunki, po raz pierwszy w 1971 w Paryżu, a po raz drugi, jak dotąd ostatni w 1979. Polska przystąpiła do konwencji w 1935 roku, a dzisiaj jej sygnatariuszami są 143 państwa całego świata.