Boudika (Boadicea) urodziła się w rodzinie arystokratów. Niewiele wiadomo o niej – niektórzy badacze twierdzą nawet, że jej prawdziwe imię jest nieznane, że jej wyznawcy nazwali ją Boudiga na cześć celtyckiej bogini zwycięstwa, którą Rzymianie latynizowali jako Boudika.
Około 48 roku n.e. została żoną Prasutagusa, króla Icenów (50-60 n.e.), celtyckiego plemienia zamieszkującego współczesną wschodnią Anglię. Boudika urodziła Prasutagusowi dwie córki. Iceni należeli do plemion, które podporządkowały się Juliusowi Cezarowi po jego najazdach w 55 i 54 roku p.n.e. Iceni prosperowali dzięki handlowi z Cesarstwem Rzymskim. W latach 65 p.n.e. i 61 n.e. Rzymianie najechali Brytanię w 43 roku n.e. i uczynili Prasutagusa klientem (łac. cliens „posłuszny”).
Gdy Prasutagus zmarł w 60 roku n.e. Boudika została królową lub regentką i opiekunką dziedzictwa córek (imiona córek są nieznane, ale były nastolatkami).
Prasutagus zostawił swoim córkom połowę swojego majątku, wystarczającą na pokrycie posagów oraz rzymskich podatków, danin i innych wydatków. Oddał połowę swojego majątku Rzymowi, aby wypełnić obowiązek klienta-władcy. Prasutagus nie miał synów i zgodnie z powszechną praktyką Rzymianie musieli zapewniało zamożne życie członkom jego rodziny, szczególnie tym, którzy mogliby pretendować do tronu. Ale prokurator Brytanii Catus Decianus skonfiskował cały spadek Prasutagusa, nakazał wychłostać Boudikę i zgwałcić córek. Rzym wypędził także Icenskich szlachciców z ich ziem, niewolił i plądrował, a także zażądał zwrotu pieniędzy oddanych na utrzymanie iceńskiego dworu. Po uwolnieniu Boudika poprowadziła Icenów, Trinavantes i kilka plemion w buncie, który trwał kilka miesięcy.
Mężczyźni i kobiety celtów razem walczyli z Rzymianami od wieków i zdobyli rzymski szacunek. Podobno jeden rzymski legion odmówił z nią walki. Siły Boudiki zniszczyły Londinium (Londyn), Verulamium (St. Albans) i Camudodunum (Colchester) i zabiły tysiące ludzi, zanim rzymski gubernator Swetoniusz Paullinus zdławił powstanie. W ostatecznej bitwie Rzymianie masakrowali zarówno celtyckich wojowników, jak i cywilnych osób. Boudika zażyła truciznę. W wyniku buntu zginęło ponad 100 000 osób.