3 marca 1918 roku w Brześciu nad Bugiem państwa centralne podpisały tak zwany pokój brzeski.
Do traktatu pokojowego przystąpiły Niemcy ,Austro-Węgry ze swoimi sojusznikami Turcją i Bułgarią oraz Rosja bolszewicka. To właśnie owy traktat pokojowy był jednym z bardziej podstawowych postulatów bolszewików przed rozpoczęciem rewolucji październikowej. Drugim z postanowień było wycofanie się Rosji z wojny co też miał zapewnić traktat brzeski. Już w listopadzie 1917 roku rząd rosyjski wysłał oficjalny list pouczający swoich ambasadorów, by ci przygotowali grunt pod przyszłe rokowania pokojowe. Jak się później okazało tylko ambasadorzy przebywający na terenie Niemiec wykonali swoje zadanie z sukcesem.
Gdy 3 marca 1918 roku w Brześciu Rosjanie podpisywali dokumenty pokojowe stało się jasne, że wycofując się z wojny zrywają z Ententą. Jednym z postanowień pokojowych była całkowita demilitaryzacja armii rosyjskiej. Z drugiej strony Niemcy z Austrią odstąpiły od proklamowanej wcześniej Ukraińskiej Republiki Ludowej oraz z guberni chełmskiej, którą wcześniej odebrali Rosjanom. Ponadto Austria zobowiązała się do stworzenia z Galicji i Lwowa odrębnego państwa, które przeszłoby pod protektorat bolszewików. Wywołało to jednak olbrzymi protest głównie Polaków przebywających na terenie Lwowa, stąd Austria anulowała to postanowienie a rząd austriacki wymusił zniszczenie dokumentu sankcjonującego wolne państwo Galicję. Jedną z wielowarstwowych konsekwencji pokoju brzeskiego była współpraca bolszewików z Niemcami do końca I wojny światowej. To znów wykluczyło obecność Rosjan na konferencji pokojowej w 1919 roku. Gdy Cesarstwa Niemieckie i Austro-Węgierskie upadły, Rosja jednostronnie anulowała traktat uważając, że została zmuszona do jego podpisania.