Pismo linearne B jest najstarszą znaną formą pisma greckiego zachowaną do dziś. Jest to pismo sylabiczne używane do reprezentowania greckich dźwięków. Zaadaptowany z kreteńskiego linearnego A, prawdopodobnie zostało opracowane dla języka innego niż grecki. Minojczycy i Mykeny używali pismo linearne B w swoich pałacach co najmniej 400 lat przed greckim średniowieczem. Różni się ono zupełnie od alfabetu greckiego, który został oparty na piśmiennictwie północnosemickim i rozwinął się po greckim średniowieczu. Archeolodzy dowiedzieli się o istnieniu pisma linearnego B w 1878 roku, kiedy w Knossos znaleziono glinianą tabliczkę.
Już w 1895 roku archeolog Arthur Evans (1851-1941) podejrzewał, że jest to język grecki, po zbadaniu znaków znalezionych na pieczęciach. Evans opublikował swoją pracę w tomie zatytułowanym B Cretan Dictographs and Prae-Phoenician Script (1895). W 1900 Evans przeprowadził wykopaliska archeologiczne w Knossos, gdzie odkrył archiwum glinianych tabliczek w piśmie linearnym B, uważane za archiwum pałacu króla Minosa. Mimo wieloletnich wysiłków Evans nie był w stanie rozszyfrować pismo linearne B. Udało mu się jednak wywnioskować, że często powtarzane krótkie znaczniki linii były znacznikami słownymi. Pismo hieroglificzne linearne A nie zostało jeszcze rozszyfrowane. Evans zauważył, że istnieją podobieństwa między odszyfrowanym pismem cypryjskim a linearnym B. W 1939 r. w Pylos w Grecji odkryto kolejne archiwum tabliczek linearnych B.
Pismo linearne B było uważane za minojskę do 1952 roku, kiedy to odszyfrował je brytyjski archeolog-amator Michael Ventris (1922-56). Na początku Ventris nie wierzył, że język reprezentowany przez pismo to język grecki, mimo że wiele z odszyfrowanych słów było archaicznymi formami języka greckiego. W 1951 r. Ventris zwrócił się o pomoc do Johna Chadwicka, eksperta od wczesnej greki. Razem byli w stanie definitywnie wykazać, że pismo linearne B było greckie. Większość materiałów w tego pisma rejestruje listy ludzi, towarów i zwierząt. Okazjonalne użycie ideogramów, takich jak „statyw” i „koń”, dostarczyło ważnej wskazówki do rozszyfrowania pisma linearnego B. Dalsze badania wykazały, że ma ono cechy ściśle związane z klasycznymi dialektami arkadyjskimi i cypryjskimi.