30 kwietnia 1948 roku przedstawiciele 21 krajów z obu Ameryk spotkali się w Bogocie w Kolumbii w celu stworzenia organizacji stojącej na straży amerykańskich interesów.
Organizacja ta zyskała nazwę Organizacji Państw Amerykańskich (Organization of American States). Głównym powodem stworzenia tej organizacji były wspólne losy historyczne, datowane już na XIX wiek. Pierwsze konferencje poświęcone tematowi wspólnej polityki państw amerykańskich miały miejsce już w pierwszej połowie XIX wieku. Już bowiem w 1826 roku jeden z kongresmanów Panamy, Simon Bolivar po raz pierwszy przedstawił projekt stworzenia takiej, swojego rodzaju wspólnoty interesów. W 1980 roku, na konferencji w Waszyngtonie ma miejsce stworzenie tak zwanej Unii Republik Amerykańskich. Po kilku przekształceniach organizacja zamieniła się w Unię Panamerykańską. Dziś Unia ta stanowi główny organ administracyjny całej OPA, natomiast najwyższym organem od lat jest Konferencja Międzyamerykańska, którą zwołuje się co 5 lat. Struktura OPA jest wielowarstwowa i bardzo rozbudowana. W jej skład wchodzą bowiem komisje związane z prawami człowieka, gospodarką, sprawami społecznymi czy gospodarczymi. Całą pracę koordynuje i wspomaga Międzyamerykańska Rada Obrony. Statut organizacji to tak zwana Karta Organiczna, która podpisana została 30 kwietnia 1948. Karta ta weszła w życie 13 grudnia 1951 roku kiedy to Kolumbia ratyfikując traktat przyczyniła się do spełnienia wszystkich potrzebnych warunków jego powstania, które mówiły o tym, że ratyfikować powinno go 2/3 krajów podpisujących. OPA istnieje do dziś i sprawnie działa na rzecz unifikacji krajów zarówno Ameryki Północnej jak i Południowej czy Środkowej.