5 grudnia 1926 roku we francuskim mieście Giverny zmarł jeden z najwybitniejszych malarzy w historii ludzkości, Claude Monet.
Urodził się w Paryżu w 1840 roku, lecz już kiedy miał 5 lat przeprowadził się z całą rodziną do Hawru. Rodzinnym interesem państwa Monet był sklep wielobranżowy, toteż ojciec chciał by Claude przejął go po nim. Młody Claude od początku jednak chciał zostać malarzem. Już mieszkając w Hawrze poznał swojego pierwszego przyszłego nauczyciela, Eugene Boudina. Niedługo potem postanowił powrócić do Paryża aby podjąć naukę w słynnej wtedy Akademie Suisse. Uczęszczając tam na zajęcia poznał słynnego później malarza, Camille Pissarro, który znacząco wpłynął na jego późniejszą sztukę. Po ukończeniu akademii został włączony do wojska, na obowiązkowe przeszkolenie, z którego powrócił w 1862 roku. Studiował na wielu kierunkach malarskich, poznał również Auguste’a Renoira, z którym się zaprzyjaźnił. Owocem przyjaźni dwóch znakomitych malarzy był nowy kierunek w sztuce nazwany impresjonizmem. Monet starał się utrzymywać stałe kontakty z malarzami takimi jak Sisley czy Bazill, z którymi razem wyjeżdżali w plener i malowali krajobrazy, co było niejako wizytówką impresjonistów. W tym okresie powstały najbardziej znane płótna Moneta, takie jak „kobiety w ogrodzie”. W 1879 roku wyjechał do Anglii, gdzie zainteresował się twórczością Williama Turnera. Podczas pobytu na wyspach, Monet miał swoją pierwszą wystawę, która miała miejsce w Londynie w 1883 roku. Po kolejnym pobycie w Holandii powrócił do Paryża gdzie urządził sobie pływające atelier na Sekwanie by móc malować francuskie pejzaże. W 1872 roku powstał bodajże najsłynniejszy obraz autora „Impresja, wschód słońca”, który po publicznym wystawieniu w 1874 nadał nazwę całemu kierunkowi.
Od 1883 roku zamieszkał w Giverny, gdzie zajął się malowaniem serii obrazów przedstawiających ten sam motyw o różnych porach dnia i roku. Dzięki impresjonizmowi Monet zyskał aprobatę wielu krytyków i publiczności oraz dorobił się sporego majątku.