W październiku 1912 roku zawrzało na półwyspie bałkańskim. Wtedy to utworzona wcześniej Liga Bałkańska w skład której wchodziła Bułgaria, Serbia, Grecja i Czarnogóra wypowiedziała wojnę Turcji
Podłożem konfliktu stała się Macedonia, którą Liga Bałkańska chciała odebrać Turcji. Na początku października Turcy stanowczo odmówili przyznania szerokiej autonomii prowincjom bałkańskim co tylko zaostrzyło i tak już dosyć agresywny konflikt. Stąd też 9 października Czarnogóra wypowiedziała wojnę Turcji. Rozpoczęły się działania wojenne, w których przeważała Liga, posiadając niemal dwukrotnie większą armię od tej tureckiej. Stosunek sił to 630 tysięcy żołnierzy Ligi do 300 tysięcy Turków. Koalicja bałkańska do końca samego 1912 zdołała zająć między innymi Trację, grecką część Macedonii, Kair czy Egipt. Po tych wydarzeniach zdecydowano się przeprowadzić rozmowy pokojowe w Londynie, które miałyby zakończyć konflikt. Obie strony jednak nie doszły do porozumienia, na brak którego znacząco wpłynął też przewrót polityczny dokonany w Turcji, po którym władzę przejęli zagorzali nacjonaliści chcący kontynuować działania wojenne.
3 lutego 1913 roku walki zostały wznowione, ale gdy upadły tureckie twierdze w Adrianopolu i Janinie znów rozpoczęto rozmowy pokojowe. Turcja zdała sobie sprawę, że przy tak przeważającej liczbie wrogich wojsk, dalsze toczenie wojny nie ma sensu. 30 maja 1913 roku, znów w Londynie podpisano ostateczny pokój, na mocy którego Turcja zrzekła się kilku prowincji znajdujących się między morzem Egejskim a morzem Czarnym, Serbia zajęła Macedonię, Grecja Kretę. Wojny bałkańskie i nie do końca rozwiązana sprawa sporów granicznych w tamtym rejonie wkrótce przyczyniły się do wybuchu I wojny światowej, pierwszego konfliktu zbrojnego na świecie prowadzonego na tak masową skalę.