20 września 1924 roku utworzono wojskową organizację mającą na celu ochronę wschodniej granicy przed penetracją terrorystów i licznych agentów z terenów Ukrainy i Rosji. Nazywała się ona Korpus Ochrony Pogranicza.
KOP powstał głównie, aby zatrzymać rozrastający się bandytyzm na kresach wschodnich. Ponadto liczba napadów i najazdów na nasz kraj z terytoriów ZSRR i Litwy wzrastała w zastraszającym tempie. Gdy w sierpniu 1924 roku około stuosobowy oddział pod dowództwem oficera Armii Czerwonej wkroczył do miasta Stołpce i splądrował tamtejsze sklepy, rząd RP postanowił stworzyć formację wojskową o specjalnych zadaniach na czas pokoju. Decyzję o utworzeniu Korpusu Ochrony Pogranicza podjęto na specjalnym posiedzeniu Rady Ministrów 21 sierpnia 1924 roku, na którym uczestniczył prezydent Stanisław Wojciechowski. Kilka dni później Sztab Generalny pod dowództwem gen. Stanisława Hallera określił działanie i strukturę organizacyjną korpusu. KOP w latach 1924-1929 był podporządkowany dwóm ministerstwom : Spraw Wojskowych i Spraw Wewnętrznych.
Od 1938 roku został także zobligowany do wykonywania rozkazów Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych. Zadania jakie powierzono Korpusowi były złożone i wielopłaszczyznowe. Były to między innymi : 1.) strzeżenie nienaruszalności znaków granicznych, 2.) blokowanie nielegalnych przewozów towarów i ludzi przez granicę 3.) współdziałanie z faktycznym wojskiem w ramach obrony państwa. Już przez pierwszy rok działania żołnierze KOP-u zatrzymali około 5 tysięcy nielegalnych imigrantów oraz nie pozwolili na infiltrację prawie 90 ugrupowań bandyckich. Żołnierze wchodzący w skład KOP byli specjalnie przeszkoleni i dobierani według specyficznych kryteriów. Stworzone korpusy były rozdzielane na poszczególne dywizje, z których każda miała za zadanie ochronę konkretnej części granicy. Działalność KOP-u rozwijała się w zadowalającym tempie, toteż w 1929 roku zdecydowano się rozbudować organizację tworząc w niej nowe pułki i bataliony. Niemal 10 lat później, w 1937 roku rozpoczęto tworzenie artylerii, którą zmodernizowano rok później, w 1938. Rok 1938 był też ostatnim, w którym reorganizacja KOP-u miała charakter pokojowy. Gdy wybuchła wojna żołnierze KOP otrzymali rozkaz powszechnej mobilizacji i dołączania do jednostek armii znajdujących się w różnych częściach kraju. Większość oddziałów wciąż wykonywała swoje podstawowe rozkazy walcząc zacięcie z żołnierzami Armii Czerwonej przekraczającymi wschodnią granicę naszego kraju. Wkrótce jednak, brak amunicji i broni zdecydował o tym, że KOP zostało rozwiązane, a jego żołnierze stali się powszechną armią.