11 lutego1990 roku, po 27 lat więzienia wyszedł na wolność Nelson Mandela, były prezydent RPA, jeden z przywódców ruchu przeciw apartheidowi.
Mandela, jako syn wodza z plemienia Thembu w wieku 7 lat zaczął uczęszczać do szkoły. Był pierwszym dzieckiem z rodziny, które to uczyniło. Dopiero w szkole otrzymał imię Nelson, które nadał mu jego nauczyciel-metodysta. Jego nauka rozwijała się w szybkim tempie, Nelson okazał się być pojętnym uczniem, później mądrym, odpowiednio ukształtowanym człowiekiem. Rozpoczął i z sukcesem ukończył studia prawnicze, a będąc studentem aktywnie uczestniczył w różnych działaniach na rzecz praw politycznych, społecznych czy gospodarczych dla RPA, szczególnie dla czarnoskórych obywateli. W 1942 roku Nelson wstąpił do Afrykańskiego Kongresu Narodowego, lewicowej partii politycznej, która walczyła o prawa czarnoskórych. Początkowo Mandela był zwolennikiem nie stosowania przemocy, gdy jednak w 1960 roku podczas protestu w Sharpeville demonstranci zostali krwawo rozpędzeni zmienił zdanie. Rok później wstąpił do zbrojnego ramienia AKN, które jednak za czasów Mandeli miało charakter jedynie sabotażowy, wszelakie ataki na ludzi były z góry wykluczane.
Za swoją działalność został w 1962 roku aresztowany i wtrącony do więzienia. Początkowo wyrok brzmiał 5 lat, ale po dwóch zmieniono go na dożywocie. Z więzienia wyszedł po 27 latach, dzięki coraz liczniejszym protestom międzynarodowym. Był rok 1991, a na uwolnienie Mandeli złożyło się również inne ważne w historii RPA wydarzenie. W ogólnonarodowym referendum, obywatele tego kraju zdecydowali się o zniesieniu apartheidu.
W maju 1994 roku Mandela został wybrany prezydentem RPA, pierwszym czarnoskórym prezydentem tego kraju. Jako prezydent zdobył międzynarodowe uznanie, co doprowadziło do uhonorowania go pokojową nagrodą Nobla w 1993 roku. Z drugiej strony krytykowano go za jego bliskie stosunki z Fidelem Castro czy Kadafim, których określał mianem „towarzyszy broni”. Gdy odszedł na emeryturę zaangażował się w sprawy społeczne, między innymi w kampanię na rzecz walki z AIDS. Wtedy tak naprawdę rozpoczęła się historia Nelsona Mandeli, historia która trwa do dzisiaj.
W 1995 roku utworzył nawet „Fundację Nelsona Mandeli na rzecz dzieci”, której celem jest nie tylko walka z AIDS, ale wspieranie młodych uzdolnionych dzieci w każdej dziedzinie ich życia. W wieku 85 lat, w czerwcu 2004 ogłosił, że odchodzi na emeryturę. Swoją decyzję określił jednym zdaniem : Jestem pewien, że nikt nie oskarży mnie o egoizm, jeśli, ciesząc się jeszcze dobrym zdrowiem, poświęcę się sprawom prywatnym. Zmarł 5 grudnia 2013.