2 grudnia 1822 roku Piotr I z portugalskiej dynastii Braganca został mianowany cesarzem Brazylii.
Piotr urodził się w pałacu Queluz położonego nieopodal Lizbony. Gdy w 1807 roku wybuchły wojny napoleońskie przeniósł się z całą rodziną do Brazylii gdzie przebywali wszyscy przez 13 lat. Oprócz licznych emigrantów do Brazylii przybyli też kolonizatorzy i w przeciągu kilku lat Rio de Janeiro stało się de facto stolicą nowo powstałego imperium portugalskiego. Wydarzenia te znacząco wpłynęły na status międzynarodowy Brazylii, która stała się równoległym królestwem. 5 listopada 1817 roku poślubił Marię Leopoldynę, będącą wtedy arcyksiężną Austrii. Na początku lat 20tych cały dwór powrócił do swojej ojczyzny, do Portugalii. Większość przywilejów nadanych w Ameryce Południowej została cofnięta co oczywiście nie pozostało bez echa, zarówno w samej rodzinie, jak i w kręgach z nią sympatyzujących. Piotr pozostał jedynie regentem w kolonii, głównie za jego poparcie na brazylijskiego ruchu nacjonalistycznego. Wtedy też powrócił do Brazylii gdzie zwykł popierać nowo powstały ruch narodowy, którego zarzewie miało miejsce w Porto. Dodatkowo odmówił powrotu do Lizbony przez co został zdegradowany do roli zwykłego przedstawiciela dworu.
W 1822 roku, zaciekle walczący o niepodległość Brazylii dom Pedro, bo tak był nazywany stanął na brzegu rzeki Ipiranga i z wyciągniętym mieczem zakrzyknął „niepodległość albo śmierć”. Niedługo potem, 12 października został ogłoszony cesarzem Brazylii, a 1 grudnia koronowany. Piotr został cesarzem, aby w ten sposób podkreślić różnorodność brazylijskich stanów, jak i zaznaczyć dążenia każdego z tych stanów do osiągnięcia niepodległości. 24 lutego 1824 Piotr rozpisał nową konstytucję, która dawała mu olbrzymią władzę w kraju, co nie spodobało się niektórym ugrupowaniom politycznym w Brazylii. Było to jednak konieczne, by utrzymać ład i porządek niezbędny do osiągnięcia systemu unitarnego. W 1825 roku doszło do wojny z Argentyną co doprowadziło do secesji jednej z prowincji, dzięki czemu powstał dzisiejszy Urugwaj. Gdy w 1826 roku zmarł ojciec Piotra, ten postanowił przyjąć tytuł króla Portugalii, czym zniósł ograniczenie nałożone przez jego samego w konstytucji. W 1831 roku po wielu sporach politycznych Piotr postanowił rozwiązać konkurujący z nim rząd brazylijski czym doprowadził do wielopłaszczyznowego kryzysu politycznego. Ustąpił też wtedy z tronu na rzecz jednego ze swoich synów i powrócił do Queluz gdzie z powodu gruźlicy zmarł w wieku 36 lat.