W październiku 1914 roku został zbudowany Kanał Panamski, pierwszy kanał komunikacyjny łączący wody Oceanu Atlantyckiego z Oceanem Spokojnym.
Kanał Panamski to sztuczny kanał wodny, budowany w latach 1904-1914 jako jedna z najważniejszych dróg wodnych świata, skracająca dziś znacznie trasę jaką pokonują statki. Długość kanału to niemal 82 km z czego niecałe 17 km to wody przybrzeżne zatoki Panamskiej. W centrum kanału znajdują się tak zwane śluzy Gatuńskie, które zalewane wodą podnoszą statki na wysokość 25 metrów nad poziomem morza. Następnie statki przepływają ok. 11 kilometrów wykopem w skałach, a po kilkunastu następnych kilometrach znów natrafiają na system śluz. Ostatni etap podróży to dopłynięcie do portów Panama i Balboa. Projekt i planowanie budowy zainicjował Francuz Ferdinand Marie De Lesseps, który zasłynął z budowy innego kanału- Sueskiego. Był on kierownikiem francuskiego przedsiębiorstwa, które w latach 1881-1889 prowadziło na Panamie prace, mające na celu budowę kanału. Prace te przerwało jednak nieoczekiwane bankructwo firmy, znane bliżej jako afera panamska. W 1903 roku gdy powstało państwo Panama, inwestować w te tereny zaczęli Amerykanie. Gdy ukończono budowę w 1914 roku, przez około 75 lat cały teren wokół kanału znajdował się pod jurysdykcją amerykańską. Dopiero później obustronny traktat zapewnił Panamie prawa do tego terenu. Dziś prezydent Panamy Martin Torrijos prowadzi szeroko zakrojone plany rozbudowy kanału. W setną rocznicę jego budowy, to jest w 2014 roku planowane jest jego poszerzenie i pogłębienie. W planowaniu dość aktywnie uczestniczy Międzynarodowy Fundusz Walutowy. Według jego przewidywań modernizacja kanału potrwa siedem lat, a jej koszt wyniesie niemal 6 miliardów dolarów. Projekt został przyjęty przez rząd Panamy w kwietniu 2004 roku, a w październiku w ogólnokrajowym referendum opowiedziało się za nim ponad 75% mieszkańców.