Jeden z bardziej znanych polskich działaczy komunistycznych, przewodniczący Krajowej Rady Narodowej, pierwszy przywódca Polski Ludowej, prezydent i premier, sekretarz generalny PZPR. To wszystko najlepiej określa sylwetkę Bolesława Bieruta.
Bierut, a właściwie Bolesław Biernacki urodził się 18 kwietnia 1892 w Rurach Jezuickich (dziś okolice Lublina). Co ciekawe swoją edukację rozpoczął w szkole katedralnej w Lublinie, kładącej silny nacisk na wychowanie religijne i patriotyczne, więc jego rodzice zamierzali posłać go do seminarium duchownego. Będąc w ostatniej klasie uczestniczył w strajku przeciwko stosowaniu języka rosyjskiego w szkole i został z niej wydalony. W 1912 roku związał się z lewicowym ugrupowaniem robotniczym PPS „Lewica”. Jego kariera i poglądy komunistyczne rozwijały się z biegiem czasu, a w latach 30-tych stał się aktywnym członkiem Kominternu i agentem NKWD. Niedługo potem, po dojściu do władzy Piłsudczyków dostał się do niewoli i był przetrzymywany w więzieniu w Rawiczu, co paradoksalnie uratowało go przed Stalinowskimi czystkami, które miały miejsce również wśród oficerów NKWD.
Gdy wybuchła II Wojna Światowa dostał się na tereny okupowane przez Związek Radziecki, a stamtąd do samego ZSRR. Przebywając w Związku Radzieckim przybrał nazwisko Bierut. W lipcu 1943 roku został przerzucony na tereny Polski, by tam utworzyć pro-komunistyczny rząd i władzę. Wypełniając radzieckie dyrektywy został w 1944 roku przewodniczącym Krajowej Rady Narodowej, która stała się komunistyczną przeciwwagą dla prozachodnich rządów Stanisława Mikołajczyka. Gdy w 1947 roku w wyniku sfałszowanych wyborów powstał nowy rząd, Bierut został przezeń wybrany na prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej. Gdy okazało się, że komunistyczny ustrój nie akceptował osoby prezydenta, stał się w 1948 roku I sekretarzem PZPR.
W latach 50-tych został wybrany na premiera, a sposób sprawowania przez niego polityki polegał na całkowitym uzależnieniu Polski od Związku Radzieckiego. To on odpowiadał za liczne zbrodnie systemu komunistycznego w Polsce, szczególnie za te z użyciem UB. Gdy w 1945 miał miejsce słynny „proces szesnastu”, na którym NKWD sądziło ówczesnych przywódców podziemia, nie zrobił nic by zapobiec niepotrzebnemu wylewowi krwi. Niektórzy osądzają go również, za przygotowanie porwania Stefana Wyszyńskiego. Gdy w 1953 roku umarł Stalin, Bierut wciąż utrzymywał w kraju terror i prześladował obywateli pomimo faktycznej możliwości złagodzenia polityki wewnętrznej. Zmarł w 1956 roku, podczas pobytu w Moskwie. Został najprawdopodobniej otruty, a po jego śmierci krążyły w Polsce makabryczne dowcipy typu „pojechał dumnie a wrócił w trumnie”.