Stanisław August Poniatowski był ostatnim władcą Rzeczpospolitej Obojga Narodów, królem Polski i wielkim księciem litewskim. W historii zapisał się jako postać bardzo kontrowersyjna. Według opinii niektórych ludzi był w stanie zatrzymać upadek państwa polskiego, ale nie wykorzystał swoich umiejętności pozostając cały czas pod wpływem carycy Katarzyny II. Inni przypisują mu niemały wkład w rozwój edukacji i kultury w Polsce.
Stanisław August Poniatowski urodził się 17 stycznia 1732 roku w Wołczynie, ale całe dzieciństwo spędził z rodzicami w Gdańsku gdzie pobierał nauki od tak znakomitych nauczycieli jak Gotfryd Lengnich czy Herman Karl von Keyserling. Swoją edukację uzupełnił licznymi podróżami, szczególnie do krajów Europy Zachodniej. Wyjątkowo przydatna okazała się wizyta w Wielkiej Brytanii gdzie Stanisław zapoznał się z systemem rządów parlamentarnych. W 1756 roku został posłem saskim w Sankt Petersburgu i nawiązał romans w Katarzyną II , przyszłą carycą rosyjską. W Polsce bardzo dużą rolę odgrywały różnorakie stronnictwa magnackie kolaborujące z rosnącymi w siłę ościennymi państwami takimi jak Prusy, Austria czy Rosja. Już za rządów Augusta III stronnictwo Czartoryskich próbowało z pomocą wojsk rosyjskich przeprowadzić zamach stanu i wprowadzić na tron swojego kandydata. Kilka lat później na wyraźną prośbę między innymi Andrzeja Zamoyskiego i Augusta Aleksandra Czartoryskiego rosyjskie wojska wkroczyły na teren naszego kraju, a Caryca Katarzyna wystosowała pismo na mocy, którego wjazd wojska określano mianem „dbałości o wszystkie swobody Rzeczpospolitej”. Dzięki przeprowadzonym reformom ustrojowym i niejako zamachu stanu, Stanisław 7 Września 1764 roku został wybrany na króla Polski. Już jako władca zasłynął przede wszystkim z dbałości o system obronny kraju. Czyniąc wysiłki by go ulepszyć stworzył w 1756 roku Szkołę Rycerską mająca na celu kształcenie przyszłej kadry wojskowej. Dodatkowo podjął próbę wzmocnienia miast powołując w każdym województwie tzw. Komisje Dobrego Porządku zajmujące się sprawami finansowymi i nieruchomościami.
W 1765 roku dzięki staraniom Stanisława Augusta otwarto w kraju 3 zamknięte dotychczas mennice państwowe i stworzono specjalną komisję mającą ustalić nowe stopy monetarne. Polska w tamtych czasach była związana z Rosją tak zwanym traktatem o wieczystej przyjaźni z 1768 roku toteż ingerencja Rosji w sprawy polityczne naszego kraju była niemała. Nie trudno się domyśleć, że nie wszystkim spodobał się taki stan rzeczy toteż w lutym 1768 r. część szlachty zorganizowała tak zwaną Konfederację Barską, której celem było wszczęcie wojny z Rosją w celu zyskania suwerenności. 13 października 1770 roku ogłoszono nawet akt detronizacji Stanisława Augusta Poniatowskiego i wprowadzono okres bezkrólewia. Konfederacja upadła po 4 latach a jej bezpośrednią konsekwencją był I rozbiór Polski w 1772 roku. W roku 1788 za zgodą Rosji został zwołany w kraju sejm, nazwany potem Wielkim, który miał przygotować kolejne reformy ustrojowe. Stanisław August przygotował wtedy projekt współpracy polsko-rosyjskiej licząc na to, że takie postawienie sprawy pozwoli złagodzić ucisk Katarzyny II na wewnętrzne sprawy kraju. Projekt został jednak odrzucony, a na sejmie większość zyskało Stronnictwo Patriotyczne, które zaczęło likwidować rosyjskie instrumenty polityczne takie jak np. Rada Nieustająca. W tym momencie król stracił już całkowicie możliwość ingerowania we władzę wykonawczą, a jego prorosyjskie stanowisko zmieniło się dopiero w 1790 roku kiedy podpisano przymierze polsko-pruskie wymierzone w Rosję właśnie.
Efektem porozumienia i wspólnym wysiłkiem Stanisława i Stronnictwa Patriotycznego była Konstytucja 3 Maja podpisana w 1791 roku, a głównym autorem jej tekstu był właśnie Stanisław August Poniatowski. Już rok później w 1792 nieliczni magnaci wciąż kolaborujący z Rosją zawiązali Konfederację Targowicką, która miała obalić monarchistyczny ustrój ustanowiony wraz z konstytucją 3-cio majową. Jak powszechnie wiadomo, król wystraszony sytuacją w kraju gdzie wybuchła wojna z Rosją przystąpił do Targowicy, przesądzając w tym momencie los naszego kraju. Na efekty decyzji króla nie trzeba było czekać długo bo już w 1793 roku doszło do drugiego, a 1795 do trzeciego rozbioru Polski, która zniknęła z mapy świata na jak się potem okazało niemal 100 lat. Pomimo nieudolności politycznej trudno nie przypisać Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu dużej roli w rozwój naszego kraju. W 1773 stworzył on Komisję Edukacji Narodowej, pierwszą na świecie instytucję zajmującą się edukacją. Słynne są również organizowane przez króla obiady czwartkowe, podczas których wybitni znawcy i twórcy polskiej kultury tacy jak Ignacy Krasicki, Stanisław Staszic czy Hugo Kołłątaj dyskutowali na przeróżne tematy.