Od 29 sierpnia do 28 października 1944 roku na Słowacji wybuchło Słowackie Powstanie Narodowe. Była to próba wyparcia Niemców nacierających z zachodu z rozkazem rozbrojenia Słowacji. Brano również pod uwagę rozpoczętą w tamtym czasie ofensywę Armii Czerwonej na Berlin i starano się wspomóc ZSRR w walce z Hitlerem.
29 sierpnia o godzinie 20 szef sztabu generalnego armii słowackiej, podpułkownik Jan Golian wydał wszystkim swoim oddziałom umówiony wcześniej rozkaz do wszczęcia powstania i wypędzenia atakujących Niemców. Dowódcą powstania został właśnie Golian, który 5 września został mianowany na generała. Najwyższą władzą w powstaniu stała się Słowacka Rada Narodowa, która wydawała decyzje i opracowywała strategię walki. Potyczki z Niemcami miały miejsce głównie we wschodniej części kraju i terenach górzystych.
Pierwszym niepowodzeniem wojsk Goliana było to, że powstanie pomimo wcześniejszych ustaleń nie wybuchło w całym kraju. Nie wybuchło również w Bratysławie, która była ważnym celem strategicznym. Słowakom nie udało się również połączyć z maszerującą Armią Czerwoną ani z Korpusem Czechosłowackim, który toczył zacięty bój o przełęcz dukielską, najniżej położoną przełęcz w dolnym grzbiecie Karpat. Od dawna stanowiła ona dogodne przejście przez pasmo tych gór, toteż Niemcy kierowali większość swoich wojsk właśnie tam. Słowacy zajęci kontrolowaniem sytuacji w przełęczy zostali całkowicie zaskoczeni frontowym atakiem Niemców w sam trzon ich armii. Z pomocą jednak dość szybko przybyli powstańcy, którzy odparli Niemców na wschodzie kraju. Razem z pozostałościami armii słowackiej utworzyli oni I Armię Czechosłowacką, którą dodatkowo wsparło ZSRR przerzucając na teren walk słowacką brygadę powietrznodesantową. Armię podzielono na 6 grup uderzeniowych, które miały zaatakować Niemców z różnych stron. Ci jednak posiadali dużą przewagę liczebną, a oddziały SS dodatkowo pacyfikowały pojmane wcześniej jednostki słowackie zmuszając je do ataku na swoich rodaków. Wkrótce Niemcy zdobyli Bańską Bystrzycę, w której znajdowała się główna siedziba dowódców powstania, a samo powstanie upadło 1 listopada. Jego przywódcy, z Golianem włącznie zostali rozstrzelani, a Słowacja została wyzwolona dopiero w momencie wkroczenia na jej tereny Armii Czerwonej.